เส้นทางจักรยานริมเจ้าพระยาที่เพิ่งเจอ

ผมปั่นจักรยานจากบ้านแถวฝั่งธนฯ ไปเรื่อย ๆ แบบไม่มีแผน ตั้งใจแค่ว่าจะเลียบแม่น้ำให้ได้นานที่สุด พอถึงสะพานเล็ก ๆ หลังวัดแห่งหนึ่ง ก็เจอซอยแคบที่มีป้ายเขียนว่า “ไปท่าเรือ” เลี้ยวเข้าไปแบบงง ๆ แล้วก็เจอทางเดินยกระดับไม้เก่า ๆ ที่พอปั่นผ่านต้องค่อย ๆ ฟังว่ามันจะดังเอี๊ยดไหม

ทางเส้นนั้นพาไปถึงย่านตลาดเล็ก ๆ ที่มีคนท้องถิ่นซื้อของเช้ากัน ผมหยุดซื้อโอเลี้ยง 1 แก้ว คนขายถาม “จะหวานมากไหม” ผมตอบไปว่า “กลาง ๆ ก็พอครับ” ได้แก้วที่หวานกำลังดี หลอดสีน้ำเงินเก่า ๆ คุ้นมือแปลก ๆ เหมือนย้อนไปสิบปีที่แล้ว

พอพ้นตลาด ทางเปลี่ยนเป็นเลียบกำแพงวัด ร่มไม้ครึ้ม บางช่วงมีท่าเทียบเรือเล็ก ๆ ให้ลงไปนั่งเล่น ดูเรือด่วนสีน้ำตาลวิ่งผ่าน พอเงียบก็ได้ยินเสียงน้ำกระทบตอม่อเบา ๆ อากาศตอนนั้นดีมาก แบบที่น้อยครั้งจะเจอในกรุงเทพฯ

สุดปลายทางไปเจอถนนใหญ่ที่ไม่ค่อยเป็นมิตรกับจักรยาน ผมเลยตัดสินใจกลับลัดเข้าซอยเดิม ระหว่างทางเห็นกลุ่มเด็ก ๆ ปั่นจักรยานล้อเดียวเล่นกันอยู่ พูดคุยกันเสแป๊ปเดียวก็เฮฮาเหมือนได้เพื่อนใหม่เฉยเลย

กลับถึงบ้าน ผมเปิดแผนที่แล้วปักหมุดไว้ชื่อ “เส้นแม่น้ำลับ” ไว้เตือนตัวเองว่าบางทีความสุขก็อยู่หลังซอยที่เราไม่เคยเลี้ยวเข้าไปเท่านั้นเอง