เริ่มทำซาวโดว์ที่บ้านรอบสอง

ผมเคยพังกับซาวโดว์มาแล้วรอบหนึ่ง เพราะใจร้อน อยากอบก้อนสวย ๆ ทั้งที่เชื้อยังไม่แข็งแรง รอบนี้เริ่มต้นใหม่แบบใจเย็น ตั้งชื่อสตาร์ทเตอร์ว่า “ดื้อ” เพื่อเตือนตัวเองว่าเจ้าตัวนี้ไม่ตามใจใคร

สามวันแรกให้อาหารเช้า–เย็น ดูฟอง ดูกลิ่น กลิ่นในวันที่สี่เริ่มหวาน–เปรี้ยว พอทดสอบลอยน้ำแล้วผ่าน ก็เริ่มทำโดว์สูตรไฮเดรชันกลาง ๆ พยายามไม่คลึงแป้งเยอะเกินไป เพราะเคยทำให้โครงสร้างพังมาแล้วหนึ่งครั้ง

ช่วง bulk fermentation เป็นช่วงที่ใจเต้นที่สุด ต้องรอ รอ และรอ จนโดว์พองสวย พอขึ้นรูปแล้วพักต่อในตู้เย็นข้ามคืน เช้าวันเสาร์เปิดเตา ปาดโดว์แล้วอบ 20 นาทีแรกยกฝาหม้อออก เห็นรอยแตกเบิกบานเป็นครั้งแรกในชีวิต อาจจะยังไม่สวยเท่าหนังสือ แต่สำหรับผมคือชนะเล็ก ๆ ที่ชื่นใจมาก

รสชาติออกมาเปรี้ยวน้อย หอมแป้งชัด แอบป้ายเนยเค็มแล้วนั่งกินเงียบ ๆ คนเดียวที่โต๊ะ แอบคิดว่าถ้าไม่ยอมแพ้ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ป่านนี้คงไม่ได้กินขนมปังที่ตัวเองทำจริง ๆ แบบวันนี้