กลับไปฟังแผ่นเสียงอีกครั้งเพราะเข็มเก่าที่เจอในลิ้นชัก

ตอนย้ายห้องเมื่อสองปีก่อนคิดว่าเข็มสำรองหายไปกับกล่องเสื้อผ้าลังหนึ่ง เมื่อคืนเปิดลิ้นชักหาแบตถ่าน กลับเจอมันนอนนิ่งอยู่ในซองเล็ก ๆ พอดี เลยถือเป็นสัญญาณให้ปัดฝุ่นเครื่องเปิดแผ่นที่วางนิ่งมานานย้ายกลับขึ้นชั้น

แผ่นแรกที่หยิบเป็นอัลบั้มเก่าของวงที่ฟังตอนปีหนึ่ง เสียงไหลออกมาพร้อมเสียงซ่า ๆ เบาบางที่ไม่ได้กวนใจ กลับกลายเป็นกรอบให้ความทรงจำเดินกลับมาอย่างไม่รีบร้อน เรานั่งนิ่งบนโซฟา ปล่อยให้ด้าน A หมุนจนสุดแล้วค่อยลุกไปพลิกแผ่น ทุกอย่างช้าแบบมีเหตุผล

คืนวันศุกร์จบด้วยการเก็บแผ่นใส่ซองอย่างเรียบร้อย แล้ววางเข็มกลับที่เดิม คราวนี้จำให้ดีว่ามันอยู่ลิ้นชักขวา แถวที่สอง ข้างคู่มือประแจหกเหลี่ยม เรื่องเล็ก ๆ ที่ทำให้ทั้งห้องดูมีใจมากขึ้นอีกนิด