คาเฟ่เล็ก ๆ กลางเมืองน่าน

ผมแวะคาเฟ่เล็ก ๆ ไม่มีป้ายใหญ่ อยู่ริมถนนหลังวัดกลาง เมนูมีไม่มาก กาแฟดริปสองชนิดกับโทสต์น้ำผึ้ง เจ้าของร้านเป็นผู้หญิงวัยประมาณสี่สิบ ใส่ผ้ากันเปื้อนสีเข้ม ยิ้มช้า ๆ แต่จริงใจมาก

กาแฟถูกชงอย่างใจเย็น เธอถามว่า “ชอบเปรี้ยวไหม” ผมบอกว่า “ขอคั่วกลางนุ่ม ๆ” กลายเป็นถ้วยที่พอดีกับบ่ายวันนั้น ส่วนโทสต์เป็นขนมปังหนา กรอบขอบนิดเดียว เนยละลายช้า ๆ กับน้ำผึ้งดอกลำไย กลิ่นหอมชัดเจนจนไม่อยากคุยอะไรเลยสักพัก

ก่อนกลับถามเธอว่าเปิดร้านมานานหรือยัง เธอบอกว่า “พึ่งได้ปีนึง” แล้วหัวเราะเบา ๆ ว่าช่วงโลว์ซีซันต้องอดทนหน่อย ผมซื้อเมล็ดติดมือกลับมา 1 ถุง เป็นการบอกลาที่เหมาะสมกับบ่ายช้า ๆ ของเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้