แห่เทียนอุบลครั้งแรกในชีวิต

ตั้งใจมาอุบลช่วงเข้าพรรษาเพื่อดูแห่เทียนจริง ๆ ถนนหลักถูกปิดตั้งแต่เช้า คนจากหลายอำเภอเดินทางมาพร้อมกัน เสียงประกาศบนเวทีดังเป็นระยะ แต่สิ่งที่ดึงดูดให้หยุดคือรายละเอียดบนเทียนพรรษาแต่ละต้น งานแกะที่บอกเล่าเรื่องพุทธประวัติอย่างประณีตจนอยากก้มดูใกล้ ๆ ทุกจุด

แดดแรงพอให้เหงื่อไหลหลังคอ แต่ลมแห้ง ๆ ของอีสานช่วยให้พอทน เด็ก ๆ บางคนยืนโยกตามจังหวะกลองยาว ผู้ใหญ่หลายคนถือร่มไม้ไผ่ที่แจกตามจุดชั่วคราว ภาพรวมเป็นความเหนื่อยที่ยิ้มได้ทั้งเมือง

พอขบวนผ่านช่วงของวัดที่เรารอ น้ำอ้อยคั้นสดจากรถเข็นข้างถนนเหมือนจะอร่อยกว่าปกติเป็นพิเศษ แก้วโตกินจนสมใจแล้วเดินกลับที่พักช้า ๆ ผ่านศาลากลางที่คนยังไม่ซา คืนนั้นหลับไวมาก เหนื่อยแต่เต็มใจ